Dylematy zmartwychwstania

Moja uwaga w dyskusji, że popieram elementy aryjskie w chrześcijaństwie, posłużyła niektórym do przydzielenia mi etykietki rasistowsko-faszystowskiej. Pomimo tych obelg – z okazji zbliżającej się wiosny – poruszę niełatwy problem zmartwychwstania. Kiedyś jako dziecko zapytałem na lekcji religii: Po co Sąd Ostateczny, skoro człowiek po śmierci idzie do Nieba/Piekła/Czyścca? Poczciwy księżulo odpowiedział, że chyba szatan przeze mnie przemawia i kazał wynosić się z klasy. Teraz sam spróbuję znaleźć odpowiedź.

We wszystkich trzech wielkich religiach monoteistycznych: judaizmie, chrześcijaństwie oraz islamie wiara w Sąd Ostateczny i zmartwychwstanie jest filarem wiary.

Psalm 96,13

przed obliczem Pana, bo nadchodzi,

bo nadchodzi, aby sądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie,

z wiernością swą - narody.

Księga Koheleta 12,14

Bóg bowiem każdą sprawę wezwie na sąd,

wszystko, choć ukryte: czy dobre było, czy złe.

Księga Daniela 12,2

Wielu zaś, co posnęli

w prochu ziemi, zbudzi się:

jedni do wiecznego życia,

drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie

Koran 39:67  Tamci nie wymierzyli Boga Jego prawdziwą miarą. Ziemia w całości będzie Jego garścią w Dniu Zmartwychwstania, a niebiosa będą zwinięte w Jego prawicy. Chwała Mu! On jest wyniosły ponad to, co Jemu przypisują jako współtowarzyszy!

39:68  I zadmą w trąbę. Ci, którzy są w niebiosach, i ci, którzy są na ziemi, zostaną porażeni piorunem, z wyjątkiem tych, których Bóg zechce oszczędzić! Następnie zadmą w nią po raz drugi - i oto oni będą stać i patrzeć.

39:69  Ziemia zajaśnieje światłem swego Pana, księga będzie położona. Przyprowadzeni będą prorocy i świadkowie i zostanie między nimi rozstrzygnięte według prawdy, i oni nie doznają niesprawiedliwości.

39:70  I każda dusza otrzyma w pełni zapłatę za to, co zrobiła. On wie najlepiej, co oni czynili

Pobyt w Niebie najpiękniej opisany jest w Koranie:

 56:15  Na łożach ozdobnie wyszywanych,

56:16  Wyciągnięci, podparci na łokciach, zwróceni do siebie twarzami.

56:17  Pośród nich krążą młodzieńcy nieśmiertelni

56:18  Z czaszami, dzbanami i kielichami, napełnionymi napojem z płynącego źródła,

56:19  Od którego nie cierpią na ból głowy ani nie doznają upojenia,

56:20 Z owocami, dowolnie wybieranymi,

56:21  I z mięsem ptaków, jakiego zapragną.

56:22  Będą tam hurysy o wielkich oczach,

56:23  Podobne do perły ukrytej

Religie semickie przedstawiają jasną i klarowną wizję – ciało po śmierci oczekuje na  zmartwychwstanie i Sąd Ostateczny. Stąd troska o odpowiednie przechowanie ciała,  budowa możliwie solidnych i bezpiecznych grobów. Najbardziej dobitnym przykładem realizacji tej koncepcji są egipskie piramidy.

Natomiast w religiach indoeuropejskich, których współczesnym przykładem jest hinduizm, po śmierci istotna jest dusza, a nie ciało. Dusza podlega reinkarnacji albo jak np. w dawnej religii nordyckiej – udaje się do Walhalli. Rytuał pogrzebowy wymaga zniszczenia ciała poprzez spalenie na stosie. Koncepcja śmierci w religiach aryjskich jest prosta i przejrzysta, przypomina zasadę zachowania energii w fizyce.

W religiach semickich pojawia się problem co dzieje się z duszą po śmierci, a przed Sądem Ostatecznym. Stary Testament ani Koran nie dają odpowiedzi na to pytanie.  Teologowie obu religii snują niejasne rozważania na ten temat.

Judaizm przyjmuje, że dusza istnieje po śmierci ciała. Pośmiertną rzeczywistość określa mianem Olam Haba. Główny Rabin Polski, Michael Schudrich twierdzi, że "nie wiemy, jakiego rodzaju istnieniem będzie ten bezcielesny byt. Są pewne sugestie na ten temat, ale w żadne z nich wyznawca judaizmu wierzyć nie musi. Zdaniem niektórych w Olam Haba doznamy wielkiego spokoju i pokoju. Przyjmuje się, że dusza nie może się już dalej doskonalić - to możliwe jest jedynie wtedy, gdy istnieje ciało."

http://www.kosciol.pl/article.php/2005062812300232

32. Wierzyć w karę w grobie, oraz że wspólnota ta będzie poddana próbie w swych grobach, i zostaną spytani o Iman i Islam. O to kto jest ich Panem i kto jest ich Prorokiem

Imâm Asz-Szâfi’î (zm. 204 H – rahimahullah) powiedział, „Zaprawadę Kara w Grobie jest prawdziwym faktem, przepytywanie w grobie jest prawdziwym faktem.” (Manâqib asz-Szâfi’î, al-Bayhaqî, 1/45)

http://wp.planetaislam.com/iman-wiara/usul-us-sunnah/fundamenty-sunny-kara-w-grobie-i-mediacja-proroka-czesc-9/#more-1394

Chrześcijaństwo – religia o rodowodzie semickim – zaczęło funkcjonować w Europie. W Europejczykach zakorzenione było przekonanie o realności duszy, o istotności duszy, a nie ciała w momencie śmierci, o tym, że z tą duszą po śmierci musi się od razu coś istotnego dziać. Nauka o zmartwychwstaniu ciał i ich wychodzeniu z grobów wydawała się czymś dziwacznym.

KKK 996 Od początku chrześcijańska wiara w zmartwychwstanie spotykała się z niezrozumieniem i oporami (Por. Dz 17, 32; 1 Kor 15, 12-13). "W żadnym punkcie wiara chrześcijańska nie spotyka więcej sprzeciwu niż w stosunku do zmartwychwstania ciała" (Św Augustyn, Enarratio in Psalmos, 88, 2, 5). Bardzo powszechnie jest przyjmowane przekonanie, że po śmierci życie osoby ludzkiej trwa w sposób duchowy. Ale jak wierzyć, że to ciało, którego śmiertelność jest tak oczywista, mogłoby zmartwychwstać do życia wiecznego?

Teologowie chrześcijańscy w tej sytuacji śmiało wprowadzili do naszej religii elementy aryjskie. Nie odrzucono wspólnego dla religii semickich fundamentu wiary w Sąd Ostateczny.

KKK 1059 "Świty Kościół rzymski mocno wierzy i stanowczo utrzymuje, że w dniu Sądu wszyscy ludzie staną przed trybunałem Chrystusa w swoich ciałach i zdadzą sprawę ze swoich czynów" (Sobór Lyoński II: DS 859; por. Sobór Trydencki: DS 1549).

Wprowadzono natomiast ideę Sądu Szczegółowego, odbywającego się w momencie śmierci.

KKK 1022 Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje zaraz po śmierci wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym, który polega na odniesieniu jego życia do Chrystusa i albo dokonuje się przez oczyszczenie, albo otwiera bezpośrednio wejście do szczęścia nieba, albo stanowi bezpośrednio potępienie na wieki.

Czyli zaraz po śmierci dusza udaje się do Nieba, Piekła lub Czyścca. Koncepcja typowo aryjska – przejrzysta i naturalna dla Europejczyków. Pojawia się tylko problem – to po co jeszcze Sąd Ostateczny i po co zmartwychwstanie ciała. Rozwiązano ten dylemat przyjmując, że dusza jednak tęskni za swoim ciałem.

KKK 997 Co to znaczy zmartwychwstać? W śmierci, będącej "rozdzieleniem duszy i ciała, ciało człowieka ulega zniszczeniu", podczas gdy jego dusza idzie na spotkanie z Bogiem, chociaż trwa w oczekiwaniu na ponowne zjednoczenie ze swoim uwielbionym ciałem. Bóg w swojej wszechmocy przywróci ostatecznie naszym ciałom niezniszczalne życie, jednocząc je z naszymi duszami mocą Zmartwychwstania Jezusa.

KKK 1016 Przez śmierć dusza zostaje oddzielona od ciału, ale w zmartwychwstaniu Bóg udzieli naszemu przemienionemu ciału niezniszczalnego życia, ponownie łącząc je z duszą. Jak Chrystus zmartwychwstał i żyje na zawsze, tak wszyscy zmartwychwstaniemy w dniu ostatecznym.

Ta teologiczna ewolucja ma konsekwencje praktyczne, na przykład  w zakresie praktyk pogrzebowych. Dawniej kremacja ciał była zakazana przez Kościół. Obecnie:

Jednakże wprowadzenie teologiczne i pastoralne do „Obrzędów pogrzebu dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich” usilnie zalecając zachowanie zwyczaju grzebania ciał zmarłych, nie zabrania ich kremacji. Obecnie obowiązujące prawo w Kościele stanowi, że tym, którzy wybrali spalenie swoich zwłok, należy udzielić pogrzebu kościelnego, chyba że na pewno wiadomo, iż podjęli taką decyzję z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej (por. kan. 1184 § 1, n. 2), np. taką decyzją publicznie chcieli zaprzeczyć wierze w zmartwychwstanie. Pogrzeb takich osób powinien być odprawiony według formy i zwyczaju przyjętego w danym kraju, jednak w taki sposób, aby było wiadomo, iż Kościół wyżej ceni grzebanie zwłok, niż kremację.

http://www.pielgrzym.pelplin.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=20:kremacja-zwlok&catid=6:spotkanie-z-teologiem&Itemid=6

Popierając ewolucję religii w kierunku aryjskim opowiadam się za pełną akceptacją kremacji przez Kościół.