Gwałt, feminizm i religia

Bulwersujący problem gwałtu omówiony został na blogu Kroniki13.

 

"Nie mam zamiaru pisać może o samym przestępstwie, ale o pytaniach, rodzących się na tle jego społecznego odbioru. Na przykład, czy babki w push-upach i dekoltach, z których cycki wylewają się na podłogę, tudzież w szortach przekrawających im półdoopki, po zgwałceniu mają prawo pytać: „dlaczego mnie to spotkało?! Przecież powiedziałam mu, że nie chcę!” Czy ubieranie na dyskotekę ekstrawaganckiego, szokującego negliżem niektórych partii stroju, to coś, co należy do normy zachowań „okołodyskotekowych”, czy jest prowokacją, za którą słusznie się płaci?… Czy zdrada lub inna poważna nielojalność w małżeństwie może uzasadniać gwałt, w dodatku brutalny, dokonany przez zdradzonego na winnej?…(...)

 

Dlaczego w tym durnym społeczeństwie panuje obleśny, zakłamany klimat przyzwolenia na traktowanie kobiety jak obiekt seksualny, jak rzecz, własność pana i władcy – mężczyzny?! To z tej zakłamanej atmosfery biorą się wszystkie „mówi <nie>, a naprawdę myśli <tak, tak mi rób!>, „te <suki> tak lubią!”, etc. (...)

 

Mówiąc całkiem serio i poważnie: każdy gwałciciel-recydywista powinien być kastrowany. I to bynajmniej nie farmakologicznie czy wazektomią. Powinno mu się użynać jaja przy samym doopsku, żeby we łbie więcej mu nie zaświtało wykorzystać swój żałosny organ do zbrodni."

 

Jestem także za surowymi karami dla gwałcicieli, jednak zbyt wysokie kary niosą zagrożenia:

 

- zwiększenie prawdopodobieństwa zabicia ofiary gwałtu, aby nie było świadka

 

- zdarzają się prowokacje i fałszywe oskarżenia o gwałt

 

Szerszym problem jest kulturowy konflikt wywołany różnicą natury kobiet i mężczyzn. W naturze mężczyzn jest traktowanie kobiet jako obiektu seksualnego i swoistej własności, czemu Kronika się stanowczo sprzeciwia.

 

Feministyczny punkt widzenia szerzej przedstawiony jest w Wikipedii:

 

"W społeczeństwach patriarchalnych zwykle szczególny nacisk kładzie się na seksualną czystość dziewczyny przed ślubem i jej wierność małżeńską. W społeczeństwach matrylinearnych natomiast nie przywiązuje się tak wielkiego znaczenia do przedmałżeńskiej czystości seksualnej dziewcząt, ale chłopców również nie ogranicza się w tym zakresie. Innymi słowy rygoryzm wobec żon jest więc na ogół większy w  społeczeństwach patrylinearnych niż w matrylinearnych, w których kobieta w zasadzie nie jest potępiana za zdradę małżeńską.

 

Kobiety wykazują całkiem naturalną skłonność do rozwiązłości o tyle o ile nie zostaną przed tym powstrzymane przez mężczyzn (ojców, ewentualnie braci a następnie mężów), co w skrajnych przypadkach skutkuje zabójstwami honorowymi. Za powyższymi skłonnościami przemawia nie tylko budowa i funkcjonowanie męskich genitaliów (zob. kontekst biologiczny) ale i różne przejawy kultury (przykładowo w okresie średniowiecza mężczyźni otaczali kultem Maryję Dziewicę podsuwając ją za wzór kobietom jednak kobiety w tym czasie czciły i otaczały kultem przede wszystkim Marię Magdalenę, która uchodziła niemal za symbol nierządu i cudzołóstwa. (...)

 

Mężczyźni nigdy nie mogą być pewni swojego ojcostwa – w kulturze patriarchalnej gdzie istnieje silna rywalizacja o kobiety zawsze istnieje ryzyko, że geny danego mężczyzny zostaną wykluczone z dalszej reprodukcji dlatego mężczyznom potrzebna jest agresja, potrzebne są też represje, które powstrzymywały innych mężczyzn przed seksualnym dostępem do kobiet, którymi zawładnęli lub chcieliby zawładnąć na wyłączność. Natomiast kobiety zawsze mogą być pewne swojego macierzyństwa a to kto stanie się biologicznym ojcem ich dzieci, jeśli nie ma w tym względzie presji społecznej, stanowi z punktu widzenia kobiety sprawę drugorzędną. Kobietom do osiągnięcia sukcesu reprodukcyjnego do niczego nie przydaje się więc agresja, nie przydają się też do niczego ograniczenia swobody seksualnej. Anglojęzyczny slogan make love not war (kochaj się i nie wojuj) dość dobrze oddaje takie podejście. Faktycznie w znanych kulturach matrylinearnych, a w szczególności matrocentrycznych gdzie to zasadniczo kobiety zajmują się opieką nad dziećmi, nie przywiązuje się wagi do biologicznego ojcostwa i panują bardzo swobodne obyczaje seksualne. Analogii można doszukać się również w naturze – porównując dwa najbliżej spokrewnione z ludźmi gatunki: szympansa pospolitego i bonobo. O ile wśród szympansów zwyczajnych panują stosunki patriarchalne i samce odznaczają się znaczną dozą agresji o tyle u szympansa bonobo panuje matriarchat a wszelka agresja jest bardzo szybko udaremniana czemu służą właśnie zachowania."

 

Potwierdzenie feministycznej tezy o kobiecej skłonności do rozwiązłości znaleźć można w Biblii:

 

Księga Koheleta 7, 26-28

 

I przekonałem się, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika ona usidli. Oto, do czego doszedłem - powiada Kohelet - jedno z drugim porównując, by znaleźć słuszną ocenę, której nadal szukam, a nie znajduję. Znalazłem jednego [prawego] mężczyznę pośród tysiąca, ale kobiety [prawej] w tej liczbie nie znalazłem.

 

1 List do Tymoteusza 2, 11-14

 

Kobieta niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się. Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem lecz [chcę, by] trwała w cichości. Albowiem Adam został pierwszy ukształtowany, potem - Ewa. I nie Adam został zwiedziony, lecz zwiedziona kobieta popadła w przestępstwo.

 

Jednak odwołanie do socjobiologii w powyższym feministycznym tekście jest opaczne. W trosce o maksymalne rozpowszechnienie własnych genów w interesie mężczyzny było zapłodnienie maksymalnej ilości kobiet, ale w interesie kobiety było znalezienie stałego partnera, który otoczyłby troską ją i potomstwo. Pozostaje to aktualne nawet dziś, pomimo równouprawnienia. Trudno jest wychować dzieci jednej osobie. Stąd różnica w zachowaniach seksualnych kobiet i mężczyzn.  Mężczyzna łatwiej akceptuje przypadkowe kontakty, usilnie strzeże jednak przed nimi stałą partnerkę. Natomiast większość kobiet – wprawdzie stara się wyglądać atrakcyjnie i w efekcie kusić przedstawicieli płci przeciwnej, ale generalnie zależy im na pozytywnej samoocenie i znalezieniu lub utrzymaniu jednego, wybranego partnera. Co nie wyklucza dyskretnych romansów poza tym związkiem.

 

Ta różnica strategii seksualnych wywoływała konflikt zapewne od pradawnych czasów. W tradycyjnym, patriarchalnym społeczeństwie wypracowano kompromis – mężczyźni kontrolowali zachowania seksualne swoich partnerek, sióstr i córek – aby zachowywały pożądaną przez nich czystość lub wierność. Jednocześnie zapewniali im ochronę przed niepożądaną natarczywością przypadkowych mężczyzn.

 

Feministki potępiają ten kompromis, jako krępujący wolność kobiet i proponują alternatywny wariant: swobodne obyczaje seksualne, których wzorem jest społeczność szympansów bonobo – wszelkie konflikty rozwiązywane przez seks. Wydaje się, że byłby to interesujący model obyczajowy także dla mężczyzn. Przy takim rozwiązaniu nie istniałby problem gwałtu. Pani X zajęta jest na przykład rozmową z koleżanką lub pracą. Obok przechodzi pan Y – pani X spodobała mu się akurat i ma ochotę na seks. Pani X przerywa na chwilę rozmowę lub pracę i odbywa stosunek z panem Y. Zero agresji. Make love not war.

 

Panowie – to wydaje się zbyt piękne. Musi kryć się w tym jakaś pułapka feministek. I tak jest faktycznie. Spójrzmy, co mówi na ten temat biblia lewaków:

 

Kodeks Pracy Art. 183a.

 

§ 6. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest także każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika, w szczególności stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).

 

Kodeks Pracy zawsze jako pierwszy zawiera lewicowe rozwiązania, które będą przez postępowe środowiska wdrażane w szerszym kontekście społecznym. Mamy tu więc zakaz molestowania fizycznego (dotykiem), werbalnego (słowem) i pozawerbalnego. Co oznacza molestowanie pozawerbalne – po prostu spojrzenie. Mężczyzna może więc natknąć się na kobietę wyglądającą super atrakcyjnie pod względem seksualnym, co podkreśla jej makijaż, uczesanie, biżuteria, tatuaże, ubiór, albo jego brak w istotnych miejscach. Według lewaków nie ma prawa nawet spojrzeć na taką kobietę, bo może zostać to odebrane jako molestowanie seksualne.

 

Koncepcja obyczajowa lewacka oznacza więc całkowitą swobodę dla kobiet, za to kastrację psychiczną mężczyzn. I zapewne nie tylko psychiczną.

 

Odrzucam więc obyczajową ofertę feministek. Jest według mnie natomiast sens w tradycyjnej obyczajowości, zalecającej kobietom skromność w ubiorze.

 

1 List do Koryntian 11, 3-10

 

Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa - Bóg. Każdy mężczyzna, modląc się lub prorokując z nakrytą głową, hańbi swoją głowę. Każda zaś kobieta, modląc się lub prorokując z odkrytą głową, hańbi swoją głowę; wygląda bowiem tak, jakby była ogolona. Jeżeli więc jakaś kobieta nie nakrywa głowy, niechże ostrzyże swe włosy! Jeśli natomiast hańbi kobietę to, że jest ostrzyżona lub ogolona, niechże nakrywa głowę! Mężczyzna zaś nie powinien nakrywać głowy, bo jest obrazem i chwałą Boga, a kobieta jest chwałą mężczyzny. To nie mężczyzna powstał z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny. Podobnie też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety, lecz kobieta dla mężczyzny. Oto dlaczego kobieta winna mieć na głowie znak poddania, ze względu na aniołów.

 

Koran 24:30-31

 

Powiedz wierzącym: niech spuszczają skromnie spojrzenia i niech zachowują czystość...Powiedz wierzącym kobietom, żeby spuszczały skromnie swoje spojrzenia i strzegły swojej czystości; i żeby pokazywały jedynie te ozdoby, które są widoczne na zewnątrz; i żeby narzucały zasłony na piersi...

 

Koran 33:59

 

O proroku! Powiedz swoim żonom i swoim córkom, i kobietom wierzących, aby się szczelnie zakrywały swoimi okryciami. To jest najodpowiedniejszy sposób, aby były poznawane, a nie były obrażane. A Bóg jest Przebaczający, Litościwy!

 

Celem tych ograniczeń nie jest upokorzenie kobiet ani odebranie im wolności, ale ochrona przed faktycznym molestowaniem ze strony mężczyzn.

 

Moim zdaniem przyzwolenie na bardziej swobodny erotycznie wygląd powinny mieć kobiety, które same potrafią się obronić. Np panie które osiągnęły brązowy pas w karate, mogą chodzić w mini. Panie, które osiągnęły czarny pas mogą chodzić topless. Panie, które przeszły przeszkolenie w oddziałach specjalnych i mają licencję na zabijanie, mogą chodzić w ogóle nago. I tak nikt nie odważy się ich ruszyć.