Jedynym ratunkiem przed naporem homoterroru - Rosja

Moralność nie tylko chrześcijańska, ale większości tradycyjnych cywilizacji  głosi dwie zasady w sferze życia seksualnego:

1) wierność

2) heteroseksualność

Powszechność tych zasad nie jest przypadkiem, wynika z natury, ze strategii rozwoju gatunku ludzkiego:

Ad 1 Kobiecie jest trudno samej wychować i utrzymać przy życiu dzieci, pomaga w tym rodzina. Z kolei mężczyźnie rodzina zapewnia większą pewność, że dzieci, którymi się opiekuje,  są nosicielami jego genów.

Ad 2 Pary homoseksualne nie mają dzieci, więc ich geny zanikają lub stanowią zdecydowaną mniejszość w populacji.

Skoro nie tylko moralność, ale i teoria doboru naturalnego  przeciwne są homoseksualizmowi, to czemu się on uparcie w społeczeństwie pojawia? Znalazłem ciekawy artykuł o homoseksualizmie zwierząt, który stara się wyjaśnić tę kwestię.

Podczas zimowego sezony rozrodczego wśród japońskich makaków trwa ostra rywalizacja. Ale niedokładnie z powodu, o którym myślisz. Samce rywalizują nie tylko z samcami o dostęp do samic, muszą rywalizować także z samicami.

Dzieje się tak, ponieważ w niektórych populacjach homoseksualizm wśród samic jest nie tylko rozpowszechniony, a wręcz stał się normą. Jedne samice siadają na drugie i stymulują je poprzez wzajemne pocieranie genitaliów. Większość samic w grupie zaangażowanych jest w tę aktywność, zdenerwowane samce siedzą naokoło i zajmują się kręceniem kciukami. Musi być jakiś powód tego zjawiska, jakiś związek z teorią ewolucji.

Zespół badawczy Vasey’a odkrył, że samice stosują większą ilość pozycji i technik niż samce. W pracy z 2006 roku postawiono tezę, że samice dążyły po prostu do przyjemności seksualnej i używały różnych ruchów dla maksymalizacji bodźców seksualnych. Jednak pomimo wszelkich homoseksualnych interakcji, na które pozwalały sobie samice, dla Vasey’a było jasne, że nie były on naprawdę homoseksualne. Samice mogą angażować się w stosunki z innymi samicami, ale nie oznacza to, że przestały interesować się samcami. Samice często dosiadają samców, aby pobudzić ich i zachęcić do kolejnego stosunku. Od kiedy odkryły i zaczęły stosować tę technikę, nie było przeszkód, aby wykorzystywały ją także dla innych samic.

Niektóre inne gatunki wydają się wchodzić w dożywotnie związki homoseksualne. Jednym z nich są albatrosy Laysan gnieżdżące się na Hawajach. U tych potężnych ptaków pary zazwyczaj „zaślubiają się” dożywotnio. Aby udało się wychować pisklę, konieczna jest dwójka rodziców, którzy powtarzając te czynności doskonalą swoje umiejętności. Jednak w populacji na wyspie Oahu 31% par stanowią niespokrewnione samice. Co więcej, mają pisklęta. Jako ojców wykorzystują samców zaangażowanych w innych związkach, poprzez ukradkowe kopulacje. Tak jak pary heteroseksualne, pary samic mogą wychować jedno pisklę w sezonie. Pomimo, że pary heteroseksualne są generalnie bardziej skuteczne jako rodzice, jest pewna subtelna przewaga tych homoseksualnych samic. Do zapłodnienia mogą wybrać najlepszego samca w grupie i przekazać jego pozytywne cechy swojemu potomstwu, pomimo iż samiec ten zaangażowany jest w związek z inną samicą.

Badania innych ptaków wykazały jednak, że przyczyną homoseksualnych związków jest niedobór samców. Samice albatrosów Laysan prawdopodobnie nie wchodziłyby w te związki, gdyby była dostępna wystarczająca ilość samców.

Szympansy bonobo określane są jako najbardziej zseksualizowani krewni naszego gatunku. Są ogromnie zaangażowane w seks. Mówi się, że stosunek dla bonobo to jest jak dla ludzi uścisk ręki. Przy czym ich interakcje seksualne zawierają także homoseksualne, zarówno pomiędzy samcami, jaki samicami.

Jednak dla bonobo seks odgrywa głębszą rolę – wzmacnia więzi społeczne. Młodsze bobobo mogą poprzez seks wiązać się z dominującymi członkami grupy, co pozwala im podnieść swoją pozycję w hierarchii społecznej.

Jednak wszystkie te gatunki można określić jako biseksualne. Jak na przykład japońskie makaki - łatwo zmieniają zachowania z homoseksualnych na heteroseksualne. Nie wykazują stałej orientacji homoseksualnej.

Tylko u dwóch gatunków spotyka się dożywotnią orientację homoseksualną, nawet jeśli partnerzy przeciwnej płci są dostępni, Jeden to oczywiście ludzie. A drugi to owce domowe. U homoseksualnych przedstawicieli tych gatunków odkryto odmienną strukturę w mózgu, w porównaniu do heteroseksualnych. La Vay sugeruje, że ten sam gen, który powoduje zachowania homoseksualne u samców owiec, powoduje, że samice są bardziej płodne, lub skłonne do kopulacji. Siostry homoseksualnych samców mogą mieć więcej potomstwa niż średnia w populacji. Skoro te geny mają pozytywny efekt rozrodczy u samic, może to przeważać negatywny efekt u ich homoseksualnych braci i dlatego geny te rozprzestrzeniają się.

http://www.bbc.com/earth/story/20150206-are-there-any-homosexual-animals

Hipoteza ta wyjaśniałaby przyczynę homoseksualizmu. Jeśli rodzeństwo ma ten gen, siostry są napalone na facetów i osiągają sukces rozrodczy, ale w efekcie bracia też są napaleni na facetów...

Natomiast opowieść o szympansach bonobo i wykorzystywaniu seksu do wzmacniania więzi społecznych skojarzyła mi się natychmiast ze środowiskiem naszych celebrytów. Tam także stałe związki należą do rzadkości, a homoseksualizm jest mile widziany. Pracownice stacji telewizyjnych zaczęły się ostatnio skarżyć, że były molestowane przez swoich szefów. Czyżby najpierw wykorzystały seks, aby dzięki związkom z szefami awansować w strukturze korporacji, a teraz wykorzystają oskarżenie o molestowanie, aby pozbyć się szefów i zająć ich miejsce? W takim razie relacje seksualne szympansów wydają się bardziej uczciwe.

Tak czy owak, artykuł obala mit o występowaniu stałej orientacji homoseksualnej wśród zwierząt. Geje kompanów mogą znaleźć wyłącznie u owiec.

Wobec narastającego w krajach Zachodu terroru homoseksualnego i dyskryminacji heteroseksualnej większości trzeba przyznać, że jedynym krajem, który prowadzi w tym zakresie rozsądną i długofalową politykę jest Rosja.