Psychoza w MEN

Mariusz Szczygieł w najnowszym wydaniu "Dużego Formatu" opisuje historię nauczycielki, która została skazana na 15 lat więzienia za brutalne zabójstwo 6-letniego chłopca. Dziś kobieta nadal pracuje w szkole i jest ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej ds. mianowania nauczycieli. (...)

Sześcioletni wówczas Tomasz zmarł w 1982 r. na skutek pobicia. Sprawczynią okazała się ówczesna partnerka ojca chłopca, Ewa T. Sanitariusz, który przybył na miejsce zgonu, zemdlał na widok ciała dziecka. Lekarka podpisująca protokół sekcji zwłok, stwierdziła, że z takim przypadkiem sadyzmu jeszcze nigdy się nie zetknęła.

(...)powodem długotrwałego wymierzania kary, które doprowadziło do śmierci było zagubienie przez malucha sznurowadła.

"Jestem głęboko poruszona sytuacją przedstawioną w artykule redaktora Mariusza Szczygła. W mojej opinii stanowi on podstawę do ponownego poddania ocenie publicznej zbyt liberalnych rozwiązań prawnych, które niedostatecznie chronią nasze dzieci" - napisała w oświadczeniu opublikowanym na stronie MEN minister Krystyna Szumilas.

Jak dodała, jest już po rozmowie z ministrem sprawiedliwości i wystąpi z propozycją zmiany przepisów karnych dotyczących przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu, popełnionych wobec małoletnich. "Zmiana ta ma doprowadzić do sytuacji, gdy osoby, które popełniły takie przestępstwa nie będą już nigdy pracować z dziećmi. Ani w systemie oświaty, ani w żłobku, ani w innym miejscu" - zapewniła.

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/duzy-format-nauczycielka-skazana-za-zabojstwo-dzie,1,5550320,wiadomosc.html

Dostrzegłem w relacji tv głębokie zaniepokojenie na twarzy minister Szumilas komentującej ten incydent. Radykalnie odcięła się od psychopatycznej koleżanki. Może zbyt radykalnie, jakby chciała stłumić nasuwające się refleksje. Dla osób znających środowisko nauczycielskie reguła awansowania osób o tendencjach psychopatycznych nie jest tajemnicą.

Pierwszy szczebel to dyrektorka szkoły. Na ogół główną jej troską jest maksymalizacja procentu budżetu szkoły, który zasila jej osobiste konto. Przy dowolnym zakupie możliwe są dwie techniki – albo płaci dostawcy za fakturę gotówką np. 90%, 10 % jest jej prowizją, albo płaci dostawcy gotówką lub na konto 100%, ale dostaje do ręki prowizję. Możliwe są też faktury dokumentujące fikcyjne zakupy, albo zakupy luksusowych przedmiotów trafiających do jej mieszkania. Niekiedy organizuje się idiotyczne imprezy i zagania całą szkołę, aby mogła otrzymać swoją działkę. Pamiętam jako młodzi nauczyciele ukryliśmy się z Ł. w męskiej toalecie, aby uniknąć udziału w imprezie. Dyrektorka znalazła nas i tam i zapędziła  na salę gimnastyczną. Był to taniec półnagiej kobiety z wężem. Można by tolerować pseudobiznesowe poczynania dyrekcji, ale nieuchronnie otacza się ona kliką sojuszników i donosicieli i zaczyna tępić resztę pod różnymi pozorami. Na ogół nie posiada ona żadnej wiedzy naukowej ani dydaktycznej, ale nie przeszkadza jej to formułować absurdalnych, bezceremonialnych i chamskich zarzutów wobec nauczycieli w tym zakresie. Wyczuwa, że tępieni i terroryzowani nauczyciele nie będą patrzeć jej na ręce.

Większość dyrektorek doskonale opanowuje te techniki i przy  współpracy z kolegami z władz samorządowych może przetrwać dowolną ilość kadencji. Wyjątkowo nieudolne, za to z nasilonymi cechami psychopatycznymi jednostki budzą tak gwałtowne sprzeciwy i protesty lokalnej społeczności, że muszą jednak odejść ze stanowiska dyrektorki. Osoby te  – jakże zasłużone dla środowiska – są w takiej sytuacji na ogół awansowane do kuratorium lub MEN. Eksperci ci, aby wykazać, że są do czegoś potrzebni, co kilka lat wdrażają w skali kraju jakiś program, opisany w zagranicznej literaturze naukowej, który może sprawdził się i miał sens we wzorcowej zagranicznej placówce. Sprawdził się dzięki zapewnieniu funduszy, warunków, czasu, odpowiedniej proporcji dzieci na jednego nauczyciela, wysoko opłacanych i wysoko kwalifikowanych fachowców. W naszych warunkach jest to przysłowiowy kwiatek do kożucha, a w praktyce ciężka, wielogodzinna praca przy wypełnianiu bezsensownych, sztampowych, biurokratycznych raportów, kosztem czasu który można by poświęcić na sensowną naukę i wychowanie uczniów. Ale MEN musi się wykazać realizacją nowych idei oświatowych, kuratoria sprawdzaniem i weryfikowaniem, dyrektorki nadzorowaniem, a nauczyciele biurokratyczną mitręgą. Obecnie na topie od kilku lat jest EWALUACJA. Poniżej próbka tego pseudonaukowego bełkotu.

Raporty z ewaluacji zewnętrznych – dostępne na stronie internetowej

Nowe rozwiązania techniczne (Internetowy System Ewaluacji Oświaty) umożliwiają stały dostęp do wyników ewaluacji zewnętrznych przeprowadzonych w szkołach i placówkach na terenie całego kraju. Tworząca się baza danych umożliwi, w przyszłości, porównywanie wyników uzyskiwanych przez szkoły i placówki tego samego typu (z uwzględnieniem specyficznych cech kontekstowych), dokonywanie analiz w zakresie spełniania przez szkoły i placówki poszczególnych wymagań oraz wskazywanie tendencji występujących w obrębie obszarów pracy szkół i placówek.

Upowszechnienie raportów to także wielkie wyzwanie dla ich autorów, tj. wizytatorów ds. ewaluacji. Odbiorcą raportu może być bowiem każdy użytkownik Internetu. Najczęściej jednak z ich wyników korzystać będą nauczyciele, dyrektorzy szkół/placówek, rodzice uczniów, przedstawiciele organów prowadzących, media oraz politycy.

Zachęcamy Państwa Dyrektorów do zapoznawania się z raportami z ewaluacji zewnętrznych na stronie internetowej www.npseo.pl (wejście za pośrednictwem ikony: Sprawdź raport z ewaluacji swojej szkoły w prawym górnym rogu strony).

http://www.kuratorium.waw.pl/pl/news/774/raporty-z-ewaluacji-zewn%C4%99trznych-dost%C4%99pne-na-stronie-internetowej.html

Niewykluczone, że im wyższy stopień w hierarchii MEN, tym wyższy poziom psychopatii. Trudno nie odnieść takiego wrażenia patrząc na brutalne zaganianie sześciolatków do nieprzygotowanej szkoły, ignorowanie protestów milionów rodziców, formułowanie pseudowychowawczych uzasadnień, kiedy jasne jest, że rządowi chodzi o to, aby kolejne pokolenia rok wcześniej zaczęły pracować, płacić podatki i zus. Dlatego incydent z Ewą T. to tylko drobny wyjątek, potwierdzający regułę. Stąd taka konfuzja widoczna na twarzy minister Szumilas.