Trudny wybór przed Polską - ubój rytualny czy Holokaust

Nasz rząd od wielu lat starał się być prymusem w relacjach polsko-żydowskich. Gorliwie realizował lub starał się realizować wszelkie lewackie pomysły zmierzające do zniszczenia polskiej tożsamości narodowej, tradycji i rodziny. Na przykład ochoczy udział przedstawicieli władz w hucpie w Jedwabnem – symbolizującej przypisanie Polakom odpowiedzialności za Holokaust, przyjęcie ustawy w praktyce zakazującej stosowania kar w wychowaniu dzieci i umożliwiającej odbieranie dzieci przez władze polskim rodzinom, próby przyjęcia ustawy promującej związki homoseksualne. Obecnie miłośnikom zwierząt w Sejmie udało się odrzucić ustawę przywracającą tradycyjny ubój rytualny. Premier tak egzekwował dyscyplinę klubową, że znaczna część posłów PO zagłosowała razem z opozycją, przeciwko sojuszniczemu PSL. "Po tym głosowaniu rozum był smutny, serce się cieszyło" - skomentował wyniki głosowania Donald Tusk. Po tylu latach owocnej realizacji programu ściśle lewackiego, trudno, aby serce tego nie pokochało.

Dlatego szokiem dla naszej klasy rządzącej była reakcja Żydów i Izraela – zakaz uboju rytualnego uznany został za kontynuację przez Polskę Holokaustu. Okazało się, że Żydzi skwapliwie popierają realizację wszelkich lewackich pomysłów w zakresie niszczenia polskiej tożsamości narodowej i tradycji, ale absolutnie nie odnosi się to do tradycji żydowskiej, od niej ręce precz. Przedstawiciele naszego rządu wyglądali jak przedszkolni prymusi starający się wykazać przed nauczycielką namolną gorliwością, którzy nagle zostali skarceni.

Prawdziwy Holokaust nasi humanitarni posłowie urządzą tym głosowaniem, ale na polskiej wsi. Humanistyczne mieszczuchy nie zdają sobie sprawy, że na wsi jest bieda, że wiejskie dzieci są często niedożywione. Po zamknięciu kilkudziesięciu zakładów przemysłu mięsnego, po utracie wielu tysięcy miejsc pracy i wielu miliardów złotych ze sprzedaży eksportowej nasza wiejska bieda nieuchronnie się pogłębi. Dzieci dziś niedożywione jutro zaczną umierać z głodu, ale naszych posłów upojonych swoim miejskim humanitaryzmem to nie obchodzi.

My mieszkańcy wsi od dziecka mają do czynienia z ubojem, dla nas jest to naturalne. Jeśli chodzi o Żydów, chętnie urządzamy im pogromy, ale czemu z nimi nie współpracować biznesowo i nie uczyć się od nich? Jeśli Żydzi od tysiącleci stosowali ubój rytualny, byli i są krzepkim, witalnym narodem to widocznie jest to dobra metoda. W naszej wsi także na własne potrzeby stosujemy ubój rytualny, nawet w przypadku świń, które uważane są przez Semitów za stworzenia nieczyste. Pamiętam, jak u sąsiadów świnia z poderżniętym gardłem wyrwała się rzeźnikom i chlustając krwią wbiegła do domu. Przerażeni domownicy wskakiwali na łóżka i stoły. Natomiast nikt nie bawi się w ubój rytualny przy zabijaniu drobiu. Łapie się ptaka za nogi, głowę na pieniek, jedno uderzenie siekierą i po wszystkim. Uwaga – jak się zaraz po tym wypuści ptaka, to może biegać nawet bez głowy i ochlapie wszystko krwią.

Po tym haniebnym głosowaniu mieliśmy zebranie wiejskie. Nastrój był gniewny i bojowy. Paru zapaleńców proponowało wybrać się do Warszawy na ul. Wiejską i zrobić im pogrom, a może nawet ubój rytualny. Na szczęście razem z sołtysem udało mi się przekonać tych aktywistów, że posłowie to demokratycznie wybrani przedstawiciele narodu polskiego i nawet jeśli źle głosują, powinniśmy ich kochać i szanować. Jedyne co pozostaje, to w następnych wyborach konsekwentnie głosować na PSL. Działacze PSL naturalnie dbają o własne interesy – ale oni jedyni dbają także o interesy polskiej wsi. 

Jeśli mieszkańcy miast miłują zwierzęta i pragną być humanitarni, to niech przejdą na wegetarianizm, a nie kreują idiotyczne teorie o wyższości moralnej jednego rodzaju uboju nad innym i przy okazji niszczą gospodarkę wiejską.