Ukryty cel rozgrywki o Trybunał

Media liberalne oskarżają PiS o gwałcenie prawa i demokracji w działaniach zmierzających do przejęcia kontroli nad Trybunałem Stanu. Powstaje Komitet Obrony Demokracji, odbywają się masowe demonstracje. Porównuje się postępowanie PiS do kroków podejmowanych przez NSDAP podczas przejmowania władzy w Niemczech w latach trzydziestych.

Ja patrzę na to z dystansu. Obie strony naginały prawo. Sejm kontrolowany przez PO usiłował wprowadzić dwóch sędziów spoza swojej kadencji – co stwierdził sam Trybunał Konstytucyjny. Sejm kontrolowany przez PiS usiłuje wprowadzić trzech sędziów spoza swojej kadencji. Były minister sprawiedliwości Borys Budka grzecznie przeprosił, ale co może poza przeprosinami teraz zrobić, kiedy PO straciło władzę. PO usiłowało nagiąć prawo w sposób elegancki, w białych rękawiczkach – media wtedy taktownie nie interesowały się tą sprawą. PiS nagina prawo w sposób bezceremonialny ostentacyjnie ignorując orzeczenie Trybunału.

Wydaje się, że oprócz przejęcia kontroli nad Trybunałem celem Jarosława Kaczyńskiego jest zneutralizowanie Andrzeja Dudy. Podczas pobytu w Chinach urzędnicy prezydenccy sygnalizowali możliwość kompromisu. Prezes szybko przywołał prezydenta do porządku. Duda zamiast wykorzystać możliwość kreowania się na niezależnego arbitra został ubrany w mundurek posłusznego urzędnika partyjnego. Nikt nie spodziewał się, że Andrzej Duda spektakularnie zwycięży wybory. Skoro nie udało się to Jarosławowi Kaczyńskiemu, to przeznaczony był na stracenie. Jego sukces był szokiem i wielu komentatorów przewidywało, że dla prezesa pojawi się wewnątrz PiS poważny potencjalny polityczny konkurent. Konkurent umocowany konstytucyjnie, którego nie można jedną decyzją usunąć, kiedy popadnie w niełaskę. Obecne – wydaje się, że wymuszone – zaangażowanie prezydenta w partyjną rozgrywkę o Trybunał poważnie osłabia jego społeczny odbiór jako niezależnego męża stanu, arbitra, potencjalnego alternatywnego lidera PiS.

Warto przypomnieć, że podczas kampanii wyborczej Beata Szydło ostro skrytykowała Antoniego Macierewicza i oznajmiła, że najbardziej prawdopodobnym ministrem obrony w jej rządzie będzie Jarosław Gowin. Wiemy doskonale, jak się to skończyło – zdyscyplinowaniem pani premier i uświadomieniem jej, gdzie jej miejsce w szeregu.

Jestem przeciwny łamaniu prawa. Rozumiem, że można krytycznie wypowiadać się o metodach prezesa Kaczyńskiego, ale nikt nie może kwestionować jego geniuszu. Nie ma dla niego alternatywy. To jedyny polityk, który może ocalić Polskę przed spedaleniem. Spedaleniem, którego jaskrawym symbolem była warszawska pedalska tęcza, zdjęta przez HGW tuż przed wyborami.