Zdzierają z kobiet ubranie, aby je upokorzyć

W Kenii zdarzają się ostatnio przypadki atakowania kobiet przez tłum mężczyzn pod pretekstem nieodpowiedniego ubioru. Nieodpowiedni ubiór to na przykład spódniczka mini. Atak polega na zrywaniu z ofiar ubrania. Jeden z ostatnich incydentów został nagrany i umieszczony w sieci. Upublicznienie sprawy wywołało społeczne oburzenie i zainicjowało akcję „ My dress, my choice” – moje ubranie, mój wybór. W Nairobi odbył się marsz protestacyjny. Uczestnicy domagali się sprawiedliwości dla ofiar,  sprawniejszej pracy policji, ale przede wszystkim zaprzestania przemocy seksualnej, przemocy zdeterminowanej przez płeć (gender based violence). Głównym przesłaniem ruchu „My dress, my choice” jest prawo kobiet do noszenia tego co chcą, wszędzie tam gdzie chcą.

Europejska Agencja Kosmiczna odniosła ostatnio sukces. Lądownik Philae zgodnie z planem wylądował na komecie Rosetta. Nie było to łatwe – kometa ma słabe pole grawitacyjne, a do tego niejednorodne, ponieważ okazało się, że ma kształt rozczłapanego buta. Jednym z czołowych naukowców zaangażowanych w program jest doktor Matt Taylor. Został nagle wywołany z domu w celu udzielenia entuzjastycznego wywiadu. Niestety wyszedł do wywiadu ubrany w nieodpowiednią, seksistowską koszulę z wizerunkami skąpo odzianych pań. Wybuchł skandal, oburzenie środowisk lewicowych i feministycznych.  Doktor Taylor publicznie przeprosił za swój wielki błąd. W trakcie przeprosin nawet się popłakał.

(poniżej filmik z Taylorem)

http://www.youtube.com/watch?v=czmZ_jZBD4o

Można odnieść wrażenie uderzającej sprzeczności postulatów feministek w tych dwóch przykładach. W Kenii walka o prawo kobiet do swobody publicznego roznegliżowania, w Wielkiej Brytanii o zakaz prezentowania wizerunku roznegliżowanych kobiet. Moim zdaniem nie ma sprzeczności. W idealnym świecie feministek kobieta ma prawo chodzić nawet nago, ale mężczyzna  nie ma prawa dotknąć jej, odezwać się do niej, ani nawet spojrzeć. Postulat ten zawarty jest także w naszym Kodeksie Pracy, będącym skarbnicą lewicowo-lewacko-genderowych mądrości:

Art. 18 3a § 6. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest także każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika, w szczególności stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).

Atrakcyjne kobiety budzą zainteresowanie mężczyzn, to instynktowne. Zakazanie im tego byłoby psychiczną kastracją mężczyzn. Co jest rzeczywistym i niewątpliwym celem naszych genderystek.

W normalnym społeczeństwie nie można zakazać mężczyznom zainteresowania kobietami i prób podejmowania erotycznej interakcji, jednak powinny być granice tej śmiałości. Nie można ich sztywno określić, wynikają z kontekstu konkretnych sytuacji. Niewątpliwie niektórzy mężczyźni mają z tym problem. Piękna kobieta kusi – chciałoby się jej dotknąć, rozebrać... Ci czarni chuligani w Kenii byli napaleni seksualnie, pod pozorem walki o moralność chcieli się wyżyć, napatrzeć na nagą, upokorzoną kobietę, która normalnie byłaby dla nich niedostępna. Głoszony przez nich i szerzej – przez islamistów program obyczajowy zmierza jednak do psychicznej kastracji kobiet. Skoro mężczyźni nie radzą sobie ze swoim popędem to nakażmy kobietom ubrać się w wory, stłumić swoją seksualność. W skrajnym przypadku przybiera to formę obrzezania kobiet. W murzyńskich wioskach starsze panie wycinają dziewczynkom wargi sromowe bez znieczulenia przy pomocy żyletki, nożyczek lub kawałka szkła.

Trywialna myśl – odrzucić oba ekstremizmy, odrzucić programy kastracyjne męskich szowinistów i genderystek. Ale wydaje się, że te ekstremizmy triumfują, a normalny świat gdzieś znika.