Argument za legalizacją narkotyków

Obowiązujący w większości współczesnych państw zakaz narkotyków opiera się na hipotezie, że legalizacja spowoduje katastrofalne skutki społeczne. Hipoteza to pozostaje jednak hipotezą, gdyż wobec stadnego posłuszeństwa teoriom antynarkotykowym żaden kraj takiej opcji nie przetestował. Pomijam lokalne enklawy legalności narkotykowej – jak marihuana w Indiach lub koka w Boliwii. Preparaty te są stosowane od dawna i tamtejsze społeczności są do nich genetycznie przystosowane. Jednostki mniej odporne i ich geny wyeliminowały się z populacji setki i tysiące lat temu. Paradoksem jest, że poszczególne stany indyjskie wprowadzają desperacki zakaz sprzedaży alkoholu. Whisky – dawniej napój dumnych kolonizatorów, teraz powoduje wśród tamtejszego plebsu straszliwe spustoszenie.

Współczesne badania naukowe dowodzą jednak, że było w ubiegłowiecznej Europie państwo, które pomimo oficjalnego zakazu na szeroką skalę promowało i stosowało narkotyki.

"Der totale Rausch. Drogen im Dritten Reich" ("Totalny haj. Narkotyki w Trzeciej Rzeszy") to tytuł książki niemieckiego autora Normana Ohlera, znanego do tej pory jako autora beletrystyki.

Pomimo prowadzonej przez władze III Rzeszy walki z narkomanią, Blitzkrieg Hitlera stał się możliwy nie tylko dzięki znakomitemu zmotoryzowaniu wojsk, ale dzięki 35 milionom dawek pervitilu, środka na bazie amfetaminy o działaniu podobnym do współczesnej metaamfetaminy krystalicznej.

Sam Hitler też swą energię i emfazę podczas publicznych wystąpień zawdzięczał raczej swemu przybocznemu lekarzowi niż naturalnej witalności, twierdzi autor książki. Według jego badań, gdy Hitler zimą 1944 roku wydał rozkaz do finalnej ofensywy, był właściwie cały czas pod silnym działaniem substancji odurzających. Jego lekarz Theo Morell miał wstrzykiwać mu najróżniejsze środki dopingujące, cocktaile hormonalne i twarde narkotyki. Tylko w ten sposób Hitler mógł do końca bronić swoich szaleńczych idei.

http://www.dw.com/pl/autor-nowej-ksi%C4%85%C5%BCki-o-iii-rzeszy-hitler-by%C5%82-narkomanem/a-18704135

Blitzkrieg wymagał błyskawicznego pokonywania odległości, natychmiastowej mobilizacji do walki, bezwzględnego i brutalnego pokonywania oporu przeciwnika. Pervitin działał jak długotrwały środek dopingujący – zwiększał odporność na zimno, stres, wysiłek i ból, podnosił aktywność fizyczną, a zmniejszał apetyt i usuwał potrzebę snu. Jako przykład podaje się przypadek ze stycznia 1942 roku. Próbujący wydostać się z okrążenia 500 żołnierzy po kilkunastu godzinach marszu przez zaspy śnieżne opadło z sił. Lekarze zadecydowali, aby wydać im tabletki. Po pół godzinie żołnierze uformowali szyk bojowy i skutecznie przebili się przez linie przeciwnika.

Nie tylko więc przewaga niemieckiej armii pancernej i lotnictwa sprawiły, że w 1939 roku nie mieliśmy szans. Nasi niemrawi żołnierze nie mieli szans w konfrontacji ze znarkotyzowanymi „nadludźmi”. Za pakt z diabłem trzeba jednak zapłacić. Także żołnierzy Wehrmachtu nie ominęły długotrwałe skutki stosowania narkotyków.

Zażywanie metamfetaminy, czyli środka narkotycznego wywołuje długotrwałe skutki organiczne, włączając w to uzależnienie. Jest to przewlekła, nawracająca choroba charakteryzująca się przymusem szukania i brania narkotyku, czyli zażywania właśnie tego narkotyku, czemu towarzyszą zmiany funkcjonalne oraz molekularne w mózgu. Naukowcy donoszą, że nawet do 50% komórek wytwarzających dopaminę może ulec uszkodzeniu dzięki zażywaniu tego środka narkotycznego, choćby tylko w bardzo małych dawkach. Osoby nadużywające tego środka narkotycznego nie tylko są uzależnione, ale również mogą agresywnie zacząć zachowywać, wykazywać coraz niepokój, zagubienie, czy cierpieć na bezsenność. Mogą się u nich również pojawić zmiany psychotyczne, włączając w to paranoję, halucynacje słuchowe ( wszystko wynika z brania tego środka narkotycznego jakim jest narkotyk), zaburzenia nastroju czy omamy. Paranoja może doprowadzić do pojawienia się myśli samobójczych lub morderczych a także wielu innych dolegliwości spowodowanych przez ten narkotyk. Przy przewlekłym nadużywaniu tego środka narkotycznego może się rozwinąć tolerancja na narkotyk. W celu osiągnięcia zadowalającego efektu, osoba musi albo brać coraz większe dawki w coraz mniejszych odstępach czasu, albo zmienić sposób przyjmowania tej substancji narkotycznej. W niektórych przypadkach, narkomani przestają jeść i spać wpadając w rodzaj przymusu brania, określanego mianem „run”. W takich przypadkach wstrzykują sobie nawet gram narkotyku co 2- 3 godziny przez kilka dni dopóki nie wyczerpie się narkotyk, albo ich zachowanie będzie zbyt chaotyczne, żeby to kontynuować…

http://narkotyki.org/narkotyki/metamfetamina/

Trzecia Rzesza obudziła się z narkotycznego snu w maju 1945 roku.