Jeszcze Koryto nie zginęło...

Pojawiło się ostatnio w parę kontrowersyjnych sytuacji na styku etyki i polityki:

Decyzja o przyznaniu nagród dla prezydium sejmu była niefortunna; jeśli politycy nie są w stanie zagwarantować ludziom podwyżek, nie mogą sobie przyznawać nagród - ocenił premier Donald Tusk. (..)

Dodał przy tym, że uważa sprawę "za zamkniętą, przynajmniej jeśli chodzi o sejm". - Decyzja o przyznaniu sobie nagród nie była, delikatnie mówiąc, fortunna, ale z uznaniem przyjmuję jednak dość szybką decyzję i bardzo rzadką w Polsce, chyba bez precedensu, o tym, że te pieniądze się odda - powiedział Tusk. (...)

Dodał, że wstrzymał nagrody w rządzie od momentu, kiedy postanowiono "o zamrożeniu podwyżek płac w budżetówce w związku z kryzysem".

Burza wokół nagród dla prezydium sejmu wybuchła po tym, gdy "Super Expres" napisał, że marszałek i wicemarszałkowie sejmu otrzymali nagrody za 2012 rok - łącznie 245 tys. zł. Kopacz otrzymała 45 tys. złotych, wicemarszałkowie: Cezary Grabarczyk (PO), Marek Kuchciński (PiS), Wanda Nowicka (RP), Eugeniusz Grzeszczak (PSL) i Jerzy Wenderlich (SLD) - po 40 tys. złotych.

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Donald-Tusk-decyzja-ws-nagrod-dla-prezydium-sejmu-niefortunna,wid,15283134,wiadomosc.html?ticaid=1ff3d

Palikot przelicytował Tuska, bo wycofał poparcie dla pani Nowickiej . Czy wicemarszałkiem z Ruchu Palikota będzie teraz pani Grodzka? Jej  osoba byłaby jeszcze bardziej reprezentatywna dla tego ugrupowania.

Kolejne wydarzenie to odszkodowanie dla Romaszewskiego:

Dawny działacz opozycji antykomunistycznej, Zbigniew Romaszewski, otrzyma 240 tysięcy złotych zadośćuczynienia i odszkodowania. Taki werdykt wydał Sąd Okręgowy w Warszawie.

Sąd przyznał Romaszewskiemu 192 tysiące złotych zadośćuczynienia i 48 tysięcy złotych odszkodowania za krzywdę, jaką był dla niego wyrok czterech i pół roku więzienia. Wydał go w 1983 roku sąd wojskowy za zorganizowanie podziemnego Radia "Solidarność". Romaszewski spędził w więzieniu dwa lata.

http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/416172,240-tys-zl-zbigniew-romaszewski-dostal-odszkodowanie-i-zadoscuczynienie.html

Wywiązała się publiczna dyskusja na temat postawy etycznej wieloletniego senatora III RP (w latach 1989 – 2011). W dobitny sposób negatywną ocenę wyraził zaprzyjaźniony bloger Niedzisiejszy:

Jednak nad samym wnioskiem Romaszewskiego o odszkodowanie nie sposób przyzwoitemu człowiekowi przejść obok obojętnie. Argumentacje, że siedział w więzieniu za swoją działalność, że był szykanowany, mnie osobiście dołują i powodują utratę wiary, że w Polsce może się cokolwiek zmienić. Jeśli się okazuje, że walka o wolną Polskę to biznes jak każdy inny, to wolnej Polski po prostu nie będzie. Jeśli patriotyzm to kwestia ceny, to znaczy że ludzie za pieniądze sprzedadzą wszystko. Jeśli nie ma wartości ważniejszych od kasy, jeśli za poświecenie wystawia się rachunki – to kasa zniszczy w Polsce wszystko co ludzkie…

http://niepokornizdaleka.blog.onet.pl/2013/01/19/dranstwo-romaszewskiego

Sprawa nagród dla prezydium Sejmu została załatwiona zapewne po interwencji Tuska. Zwolennicy Romaszewskiego wyjaśniają, że skoro był poszkodowany to odszkodowanie, tak jak i innym poszkodowanym, należało mu się. Może to sprawiać wrażenie, że w polityce mogą pojawiać się nieprawidłowości, ale są korygowane i system jest generalnie etyczny.

Naturalnie jest to papka propagandowa dla naiwnych. Fundamentem eurosocjalizmu dominującego w Polsce i innych krajach zachodniej demokracji jest tzw. koryto, czyli szerokie spektrum korzyści i przywilejów klasy rządzącej. Są to stanowiska w parlamencie, sądownictwie, administracji rządowej i samorządowej, państwowych i komunalnych zakładach pracy. Są to także korzyści monopolistyczno-przetargowe powiązanych kręgów biznesowych . Opisane na wstępie wydarzenia są tylko wierzchołkiem góry lodowej. Ale można wysnuć z nich ciekawe wnioski.

Zauważmy, że dopóki Super Express nie nagłośnił sprawy, premie solidarnie i dyskretnie wzięli marszałkowie ze wszystkich ugrupowań. Z pragmatycznego PO, z patriotyczno-świątobliwego PiS, z ateistyczno-liberalnego obyczajowo Ruchu Palikota. Te wszystkie partie to etykietki dla naiwnych wyborców, a system jest jeden, koryto jest jedno. Biorą i będą brać wszyscy.

Postawię jednak niepopularną tezę:

Zwalczanie przywilejów klasy rządzącej to donkiszoteria. To oni mają siłę i władzę. Posłuszne media i tak wmówią większości społeczeństwa to, w co mają wierzyć. W historii ludzkości zawsze były dominujące klasy społeczne i zawsze zapewniały sobie przywileje, np. w feudalizmie. Eurosocjalizm w niektórych aspektach przypomina feudalizm. Członkowie rodzin polityków stają się celebrytami na równi z rodami królewskimi. Wspomnijmy na przykład euforię i zachwyt mediów jakie otaczały wesele Oli Kwaśniewskiej, albo zatroskanie kolejnymi perypetiami małżeńskimi Marty Kaczyńskiej.

Postulat likwidacji przywilejów klasy rządzącej jest więc całkowicie oderwany od rzeczywistości. Warto natomiast dążyć do stworzenia jasnych reguł gry. Na przykład:

Niech posłowie zarabiają nawet 50.000 miesięcznie, ale zlikwidować senat a sejm ograniczyć do 100 osobowego. Więcej tych pań i panów do przyciskania guzików podczas głosowania nie potrzeba.

Niech burmistrz zarabia nawet 100.000 miesięcznie, ale niech będzie doskonałym fachowcem mającym wolną rękę w zarządzaniu miastem i zatrudnianiu swoich współpracowników. Przy takich zarobkach optymalna strategia to działanie dla dobra miasta i wybór na kolejne kadencje, zamiast koncentrowania się na lewych interesach.

Kolejna niepopularna teza:

Rodowód polityka nie ma dziś żadnego znaczenia. Były opozycjonista i były komunista zgodnie funkcjonują w obecnym systemie. Dekomunizacja nie ma dziś żadnego sensu. Problemem jest jakość elit rządzących. Oprócz tego, że dbają one o swoje interesy, przy okazji warto zadbać o kraj. O swoje interesy zadbać potrafi i debil, aby zadbać o długofalowe interesy społeczeństwa trzeba osób inteligentnych, odpowiedzialnych i energicznych.

Jako społeczeństwo nie obrażajmy się więc w dziecinny sposób na naszą klasę rządzącą. Nie wymagajmy czystości rodowodowej i absolutnej czystości etycznej. Natomiast we wszelki możliwy sposób wywierajmy nacisk w celu optymalizacji długofalowej polityki. W razie potrzeby nie wahajmy się przed poświęceniem naszych bliskich, aby po wejściu w sfery administracyjno-rządowe podnieśli jakość tych elit i zmieniali kurs polityczny na bardziej sensowny.