Zwiedzanie Białowieży

Czasy świetności Białowieży to okres międzywojenny, kiedy Puszcza nie była przegrodzona stalinowską granicą. Ale przede wszystkim okres przed pierwszą wojną światową, gdy miejscowość ta była rezydencją carską. Niestety władze PRL-u z godną pożałowania zawziętością niszczyły wszelkie porozbiorowe pamiątki. Z pałacu cara pozostała tylko brama:

Oraz park:

Współcześnie udało się odrestaurować zabytkową stację kolejową:

Ludność Białowieży jest w większości prawosławna, o czym świadczy zadbana cerkiew:

Natomiast kościół katolicki jest zaniedbany i wygląda na opuszczony:

Skoro stwierdziłem większość prawosławną, zaciekawiła mnie kwestia narodowości Białowieżan. Przysłuchując się rozmowom miejscowych stwierdziłem, że niewątpliwie odbywają się w języku polskim. Natomiast radia słuchają białoruskiego, bo serwuje obficie lokalną muzykę ludową. Przyznam, że sam na ogół nie mam ochoty słuchać muzyki z polskich stacji radiowych, bo dominuje pop i rock. Dziennikarze muzyczni traktują muzykę pop jako rodzaj religii, której są kapłanami, a wykonawcy bogami. Audycja muzyczna przypomina liturgię. Niedawno w Trójce usłyszałem na przykład surową klątwę Manna, który przypomniał, że Trójkę stworzono dla „dobrej” muzyki, a nie jakichś Zenków czy Sławomirów.

Polska utraciła wschód także z powodu hermetyczności naszej szlacheckiej kultury nie obejmującej całego społeczeństwa. Jako mieszkaniec wsi nie mam problemu z akceptacją disco-polo. Utwory te poruszają nieraz ważne problemy społeczne, na przykład małżeństwa wymuszonego przez rodzinę.